Psalmus 5
1. In finem, pro ea quæ hæreditatem consequitur.
Psalmus David.
2. Verba mea auribus percipe, Domine; intellige clamorem meum.
3. Intende voci orationis meæ, rex meus et Deus meus.
4. Quoniam ad te orabo, Domine: mane exaudies vocem meam.
5. Mane astabo tibi, et videbo quoniam non Deus volens iniquitatem tu es.
6. Neque habitabit juxta te malignus, neque permanebunt injusti ante oculos
tuos.
7. Odisti omnes qui operantur iniquitatem; perdes omnes qui loquuntur
mendacium. Virum sanguinum et dolosum abominabitur Dominus.
8. Ego autem in multitudine misericordiæ tuæ introibo in domum tuam; adorabo ad
templum sanctum tuum in timore tuo.
9. Domine, deduc me in justitia tua: propter inimicos meos dirige in conspectu
tuo viam meam.
10. Quoniam non est in ore eorum veritas; cor eorum vanum est.
11. Sepulchrum patens est guttur eorum; linguis suis dolose agebant : judica
illos, Deus. Decidant a cogitationibus suis; secundum multitudinem impietatum
eorum expelle eos, quoniam irritaverunt te, Domine.
12. Et lætentur omnes qui sperant in te; in æternum exsultabunt, et habitabis
in eis. Et gloriabuntur in te omnes qui diligunt nomen tuum,
13. quoniam tu benedices justo. Domine, ut scuto bonæ voluntatis tuæ coronasti
nos.
Salmo 5
1. Per la fine: per colei che ottiene l’eredità
2. Da udienza, o Signore, alle mie parole, pon mente alle mie grida.
3. Piegati al suono della mia orazione, mio re, e mio Dio.
4. Dappoiché a te indirizzerò le mie preghiere: al mattino, o Signore, tu
esaudirai la mia voce.
5. Al mattino porromi dinanzi a te, e ti vedrò: perocché tu non sei un Dio, che
ami la iniquità.
6. Né starà presso te il maligno, né gli ingiusti potran durarla dinanzi agli
occhi tuoi.
7. Tu hai in odio tutti coloro che operano l’iniquità: tu disperderai tutti
coloro che parlano menzogna. L’uomo sanguinario e fraudolento sarà in abbominio
al Signore:
8. Io però nella moltitudine di tua misericordia, entrerò nella tua casa, m’incurverò
verso il tuo santo tempio nel tuo timore.
9. Signore, conducimi nella tua giustizia: per riguardo ai miei nemici fa tu
dritta dinanzi a te la mia vita.
10. Imperocché nella loro bocca non è verità: pravo
egli è il loro cuore.
11. Un aperto sepolcro ell’è la loro gola; colle loro lingue tessevano inganni:
fa tu, o Dio, giudizio di essi. Sien delusi ne’ loro disegni; dispergili come
si meritano le molte loro empietà, dappoiché ti hanno essi irritato, o Signore.
12. E si rallegrino tutti coloro, i quali in te confidano: giubileranno in
eterno, e tu abiterai in essi.
13. Perché tu benedirai il giusto. Tu, Signore, della tua volontà, quasi di
scudo, ci hai d’ogni intorno coperti.
Psalmus 51
1. In finem. Intellectus David,cum venit Doeg Idumæus, et nuntiavit Sauli :
Venit David in domum Achimelech.
2. Quid gloriaris in malitia, qui potens es in iniquitate ?
3. Tota die injustitiam cogitavit lingua tua; sicut novacula acuta fecisti
dolum.
4. Dilexisti malitiam super benignitatem; iniquitatem magis quam loqui
æquitatem.
5. Dilexisti omnia verba præcipitationis; lingua dolosa.
6. Propterea Deus destruet te in finem; evellet te, et emigrabit te de
tabernaculo tuo, et radicem tuam de terra viventium.
7. Videbunt justi, et timebunt; et super eum ridebunt, et dicent :
8. Ecce homo qui non posuit Deum adjutorem suum; sed speravit in multitudine
divitiarum suarum, et prævaluit in vanitate sua.
9. Ego autem, sicut oliva fructifera in domo Dei; speravi in misericordia Dei,
in æternum et in sæculum sæculi.
10. Confitebor tibi in sæculum, quia fecisti; et exspectabo nomen tuum, quoniam
bonum est in conspectu sanctorum tuorum.
Salmo 51
1. Per la fine; salmo d’intelligenza di Davidde, quando Doeg Idumeo andò a
dar avviso a Saulle dicendo: Davidde è stato a casa di Achimelech.
2. Perché ti fai tu gloria della malvagità, tu che se’ potente a far male?
3. Tutto il dì la tua lingua ha meditato l’ingiustizia: quale affilato rasoio
hai fatto tradimento.
4. Hai amato la malizia più che la bontà, il parlare iniquo piuttosto che il
giusto.
5. Hai amato tutte le parole da recar perdizione, o lingua ingannatrice.
6. Per questo Iddio ti distruggerà per sempre, ti schianterà e ti scaccerà
fuora del tuo padiglione, e ti sradicherà dalla terra de’ vivi.
7. Vedran ciò i giusti, e temeranno, e di lui rideranno dicendo:
8. Ecco l’uomo, il quale non ha eletto Dio per suo protettore, ma sperò nelle
sue molte ricchezze, e si fece forte ne’ suoi averi.
9. Ma io come ulivo fecondo nella casa di Dio, ho sperato nella misericordia di
Dio per l’eternità, e per tutti i secoli.
10. Te loderò io pe’ secoli, perché hai fatta tal cosa, e aspetterò l’aiuto del
nome tuo, perché buona cosa è questa nel cospetto de’ santi tuoi.