1. Psalmus David, quando persequebatur eum Absalom filius ejus. Domine, exaudi orationem meam ; 
auribus percipe obsecrationem meam in veritate tua; exaudi me in tua justitia.
2. Et non intres in judicium cum servo tuo, quia non justificabitur in conspectu tuo omnis vivens.
3. Quia persecutus est inimicus animam meam; humiliavit in terra vitam meam; collocavit me in obscuris, sicut mortuos saeculi.
4. Et anxiatus est super me spiritus meus; in me turbatum est cor meum.
5. Memor fui dierum antiquorum; meditatus sum in omnibus operibus tuis : in factis manuum tuarum meditabar.
6. Expandi manus meas ad te; anima mea sicut terra sine aqua tibi.
7. Velociter exaudi me, Domine; defecit spiritus meus. Non avertas faciem tuam a me, et similis ero descendentibus in lacum.
8. Auditam fac mihi mane misericordiam tuam, quia in te speravi. Notam fac mihi viam in qua ambulem, quia ad te levavi animam meam.
9. Eripe me de inimicis meis, Domine: ad te confugi.
10. Doce me facere voluntatem tuam, quia Deus meus es tu. Spiritus tuus bonus deducet me in terram rectam.
11. Propter nomen tuum, Domine, vivificabis me : in aequitate tua, educes de tribulatione animam meam,
12. et in misericordia tua disperdes inimicos meos, et perdes omnes qui tribulant animam meam, quoniam ego servus tuus sum.

SALMO 142 - Invocazione

1. Salmo. Di Davide. Signore, ascolta la mia preghiera, porgi l'orecchio alla mia supplica, tu che sei fedele, e per la tua giustizia rispondimi.
2. Non entrare in giudizio  con il tuo servo poiché nessun vivente risulta giusto al tuo cospetto.
3. Sì, il nemico ha perseguitato l'anima mia, ha prostrato a terra la mia vita, mi ha relegato in luoghi tenebrosi, come i morti dei tempi lontani.
4. Vien meno in me il mio spirito, nel mio interno si strugge il mio cuore.
5. Ricordo i giorni passati, medito ogni tua azione; rifletto sulle opere delle tue mani.
6. Protendo verso di te le mie mani, come una terra riarsa è protesa verso di te l'anima mia.
7. Fa' presto: rispondimi, signore, viene meno il mio spirito. Non nascondere da me il tuo volto, perché io non sia accomunato a quelli che discendono nella         fossa.
8. Fammi udire al mattino la tua misericordia, poiché  in te confido. Fammi conoscere la via da percorrere: sì, verso di te elevo l'anima mia.
9. Liberami, Signore, dai miei nemici: verso di te mi rifugio.
10. Insegnami a fare la tua volontà perché tu sei il mio Dio; il tuo spirito buono sia la mia guida verso una terra piana.
11. Per amore del tuo nome mi darai vita, Signore; per la tua clemenza farai uscire dall'angustia l'anima mia.
12. Per la tua misericordia sterminerai i miei nemici, e tutti quelli che avversano l'anima mia tu li annienterai, poiché io sono tuo servo.

I cookie vengono utilizzati per migliorare il nostro sito e la vostra esperienza quando lo si utilizza. I cookie impiegati per il funzionamento essenziale del sito sono già stati impostati.

Accetto i cookie da questo sito.