PSALMUS 64

In finem. Psalmus David, canticum Jeremiae, et Ezechielis, populo transmigrationis, cum inciperent exire.

Te decet hymnus, Deus, in Sion: et tibi reddétur votum in Jerúsalem.

Exáudi oratiónem meam: ad te omnis caro véniet.

Verba iniquórum prævaluérunt super nos: et impietátibus nostris tu propitiáberis.

Beátus, quem elegísti, et assumpsísti: inhabitábit in átriis tuis.

Replébimur in bonis domus tuæ: sanctum est templum tuum, mirábile in æquitáte.

Exáudi nos, Deus, salutáris noster, spes ómnium fínium terræ, et in mari longe.

Pr?parans montes in virtúte tua, accínctus poténtia: qui contúrbas profúndum maris sonum flúctuum ejus.

Turbabúntur gentes, et timébunt qui hábitant términos a signis tuis: éxitus matutíni, et véspere delectábis.

Visitásti terram, et inebriásti eam: multiplicásti locupletáre eam.

Flumen Dei replétum est aquis, parásti cibum illórum: quóniam ita est præparátio ejus.

Rivos ejus inébria, multíplica genímina ejus: in stillicídiis ejus lætábitur gérminans.

Benedíces corónæ anni benignitátis tuæ: et campi tui replebúntur ubertáte.

Pinguéscent speciósa desérti: et exsultatióne colles accingéntur.

Indúti sunt aríetes óvium, et valles abundábunt fruménto: clamábunt, étenim hymnum dicent.


SALMO 64

Al maestro del coro. Salmo. Di Davide. Canto.

A te si deve lode, o Dio, in Sion; a te si sciolga il voto in Gerusalemme.

A te, che ascolti la preghiera, viene ogni mortale.

Pesano su di noi le nostre colpe, ma tu perdoni i nostri peccati.

Beato chi hai scelto e chiamato vicino, abiterà nei tuoi atrii. Ci sazieremo dei beni della tua casa, della santità del tuo tempio.

Con i prodigi della tua giustizia, tu ci rispondi, o Dio, nostra salvezza, speranza dei confini della terra e dei mari lontani.

Tu rendi saldi i monti con la tua forza, cinto di potenza.

Tu fai tacere il fragore del mare, il fragore dei suoi flutti, tu plachi il tumulto dei popoli.

Gli abitanti degli estremi confini stupiscono davanti ai tuoi prodigi: di gioia fai gridare la terra, le soglie dell'oriente e dell'occidente.

Tu visiti la terra e la disseti: la ricolmi delle sue ricchezze. Il fiume di Dio è gonfio di acque; tu fai crescere il frumento per gli uomini. Così prepari la terra:

Ne irrighi i solchi, ne spiani le zolle, la bagni con le piogge e benedici i suoi germogli.

Coroni l'anno con i tuoi benefici, al tuo passaggio stilla l'abbondanza.

Stillano i pascoli del deserto e le colline si cingono di esultanza.

I prati si coprono di greggi, le valli si ammantano di grano; tutto canta e grida di gioia.

I cookie vengono utilizzati per migliorare il nostro sito e la vostra esperienza quando lo si utilizza. I cookie impiegati per il funzionamento essenziale del sito sono già stati impostati.

Accetto i cookie da questo sito.